Nog even licht erop en een drager, en dan is-ie klaar, onze Tarmac Speeder. Hij is een ode aan de sportfietsen uit onze jeugd (de “wat rijpere jongeren-generatie”), een ode aan de fietsenbouwers die nog geen verre-oosten-productie tot hun beschikking hadden én (laten we eerlijk zijn) een ode aan onze jeugd-dromen en jeugdzonden (die we helaas te weinig gemaakt hebben). Kijk naar het resultaat; een prachtig stukje nostalgie, bedoeld om met een paar schone onderbroeken naar München te knallen, maar dan wel één die niet om een kleintje vervaard is; snel genoeg om op de weg om aan te kunnen klampen bij een groepje (steeds wanhopiger wordende) carbon-racertjes en taai genoeg om lichte MTB-trails aan te kunnen.
